بررسی اپیدمیولوژیک حوادث در کارگران صنعت ساختمان سازی شهر کرمان

مقدمه : حوادث به­عنوان یکی از مهم­ترین دلایل معلولیت­ها و مرگ در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته شناخته شده است. در میان مشاغل و فعالیت­های مختلف، صنعت ساختمان­سازی یکی از خطرناک­ترین صنایع در جهان است که میزان خطرات و زیان­های ناشی از آن تا حدی ناشناخته باقی مانده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اپیدمیولوژی حوادث ساختمان­سازی در شهر کرمان می­باشد. مواد و روش­ها : در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تمام کارگران ساختمانی (153 نفر) که طی سال­های 1385 تا 1387 در شهر کرمان دچار حادثه شغلی شده­اند، مورد بررسی قرار گرفته­اند. اطلاعات این پژوهش از طریق پرسش­نامه جمع­آوری و داده­ها پس از ورود به نرم­افزار آماری spss با استفاده از آزمون­های کای- دو و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شده است. نتایج : میانگین سنی افراد حادثه دیده 32 سال (حداقل 16 سال و حداکثر 70 سال) بود که بیش­ترین میزان حوادث (55/73%) در گروه سنی 16-36 سال رخ داده است. به­طور کلی 3/16 درصد (25 مورد) از حوادث منجر به مرگ شده است و 8/77% از حوادث در افرادی رخ داده است که دارای تحصیلات راهنمایی و کم­تر بوده­اند. بین سه متغیر سال، فصل و شیفت رخ داد حادثه با نتیجه حادثه (مردن/زنده ماندن) ارتباط آماری معنادار وجود دارد اما بین وضعیت بیمه هر فرد با نتیجه حادثه ارتباط معناداری مشاهده نشده است (08/0= p ). نتیجه­گیری: در ایران ارتباط قوی میان دلایل و نتایج حوادث وجود دارد، لذا این مطالعه پیشنهاد بررسی بیش ­ تر با هدف تغییر در روند موجود را جهت پیشگیری از حوادث در آینده ارایه می ­ نماید .